Stadzigt IJlst
Aan de rand van IJlst, net over de brug, staat een stelpboerderij. Het voorhuis herken je aan de zwarte dakpannen, de schuur aan de rode pannen. Het ruime, vernieuwde erf gaat naadloos over in de Rúterpolder. Hier wordt niet meer geboerd, maar er groeit en bloeit van alles.
Wat goed is, is behouden: het voorhuis is volledig gerestaureerd. En toch is het net wat anders allemaal. Twee kleurrijke appartementen bieden ruimte aan gasten. In de bedsteden wordt niet meer geslapen, maar gekookt en gewassen.
Eenvoudige witte dozen nestelen zich op de klinkervloer en weerkaatsen het daglicht diep de schuur in. Ze staan los van de kap, maar zoeken er wel contact mee.
De woning strekt zich uit over de schuur en vouwt zich behaaglijk om de binten heen. Overal zijn doorkijkjes naar binnen én naar buiten. Felgekleurde binnenkanten van eigentijdse bedsteden verbinden oud en nieuw.
Twee bescheiden openingen aan weerszijden van het dak zorgen voor daglicht in de schuur. Als je op de glazen vloer staat, kun je bovendien van het weidse landschap genieten.
De aluminium ‘vitrage’ vervangt de gemetselde muren onder de goot, want achter koeieruitjes kun je niet wonen. De vouwelementen filteren zonlicht, wind en regen en kunnen open of dicht. Net wat je past.
Aan de vaart, op de rand van het erf, staat een nieuw boothuis. Bescheiden en toch stevig zorgt het voor beschutting bij het kijken naar bootjes op It Sou en de weidevogels in de Rúterpolder.